درمان عسلی با دکتر زنبور

درمان ایدز با زهر زنبور عسل

درمان ایدز با زهر زنبور عسل موضوعی است که در این مقاله به آن می پردازیم. برای چند مدت مردم زمین با یک ویروس بسیار قوی به نام HIV مواجه شدند. ابتدا، همه ما به دنبال یک درمان طبیعی برای آن بودیم، سپس آن قدر از این ویروس هراس پیدا کردیم که از داروهای شیمیایی استفاده کردیم. با این حال، در 8 مارس 2013 سایت USNews اعلام کرد که جهان علم، اخیراً کشفی را گزارش کرده است که دارای پتانسیل تغییر دنیا به سوی دنیایی بهتر است. دانشمندان توانستند کاربرد دیگری از زنبورهای عسل را بیابند: آن‌ها از زهر زنبور عسل جهت یافتن روشی برای جلوگیری از انتشار ویروس HIV استفاده کردند.

بهبودی ایدز با زهر زنبور عسل

در مقاله «زهر زنبور عسل می‌تواند ویروس HIV و مواد اضافی اطراف آن را از بین ببرد»  می‌توان مشاهده نمود که دانشمندان دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در مارس 2013 نوعی درمان ضد ویروسی را گزارش داده‌اند که در آن، نانو ذرات حاوی سم ملیتین موجود در زهر زنبور عسل می‌توانند ویروس HIV را از بین ببرند و سلول‌های پیرامون آن را بدون آسیب باقی بگذارند.
یافته آن‌ها گام بزرگی در جهت ایجاد یک ژل واژینال است که می‌تواند از انتشار ویروس HIV جلوگیری نماید. این گروه تحقیقاتی توسط دکتر جاشوا ال. هود، یک آموزشیار پژوهشی در زمینه پزشکی اداره می‌شد.

روش کار زهر زنبور عسل

این کار توسط کل زهر زنبور عسل انجام نمی‌شود، بلکه بوسیله یک سم قوی به نام ملیتین انجام می‌شود که در درون زهر وجود دارد. در اینجا سؤالی بوجود می‌آید و آن هم این است که اگر این ماده یک سم است، آیا در کنار سلول‌های بیمار، بر سلول‌های سالم ما تأثیر نمی‌گذارد؟ مشخص است که ملیتین به مقدار زیاد می‌تواند باعث آسیب‌های قابل توجهی شود.
دانشمندان عنوان کرده‌اند که از ملیتین به تنهایی استفاده نمی‌کنند، بلکه از نانو ذراتی استفاده می‌کنند که ذرات ملینین بر روی آن‌ها بارگذاری شده‌ است، که قادر نیستند آسیبی به سلول‌های سالم و نرمال برسانند، زیرا این امر از لحاظ فیزیکی ممکن نخواهد بود. ویروس HIV در مقایسه با نانو ذرات بسیار کوچک‌ تر و یک سلول سالم بسیار بزرگ‌ تر است. بر اساس همین موضوع، دانشمندان روشی برای از بین بردن این ویروس یافته‌اند.

ابتدا نانو ذرات بوسیله ملیتین (سم) پوشانده می‌شوند و سپس کمی ماده سپر به آن اضافه می‌شود. این سپرها بسیار مهم هستند، زیرا زمانی که نانو ذرات قصد تماس با سلول‌ های سالم را دارند (که بزرگ‌تر از نانو ذرات و ویروس است)، این سپرها باعث این می‌شوند که نانو ذرات به جای اتصال به آن سلول‌ها، از آن‌ها دور شوند.

از طرف دیگر ویروس HIV بسیار کوچک‌تر از نانو ذرات است و بین سپرها جای می‌گیرد. به محض اینکه ویروس‌ها در آنجا قرار گرفتند، با سطح نانو ذرات و سپس سم تماس پیدا می‌کنند. این سم با سطح ویروس جوش خورده و نوعی ترکیب حمله منفb مانند ایجاد خواهد کرد و باعث پارگی پوشش شده و ویروس را پاک سازی خواهد کرد. دکتر جاشوا ال. هود آموزشیار پژوهشی در زمینه پزشکی می‌گوید: «با این روش ما به یک خاصیت فیزیکی ویروس HIV حمله می‌کنیم. از لحاظ نظری، هیچ راهی وجود ندارد که ویروس بتواند با این روش سازگاری پیدا کند».

این روش چه تفاوت با داروهای ضد HIV معمول دارد؟

اکثر داروهای آلوپاتیک بر مبنای جلوگیری از تکثیر سلول عمل می‌کنند، اما ملیتین به یک بخش حیاتی ساختار ویروس حمله می‌کند. داروهای معمول نمی‌توانند ویروس را از شروع یک عفونت متوقف کنند و حتی برخی گونه‌های ویروس HIV این توانایی را دارند که راهی برای رهایی از این داروهای بازدارنده تکثیر بیابند و همچنان خود را تکثیر کنند.

 

 

ملیتین تا چه اندازه مفید است؟

دکتر ساموئل ای. ویکلاین استاد علوم پزشکی بیولوژیکی نشان داده است که نانو ذرات دارای بار ملیتین، دارای خواص ضد سرطان و ظرفیت از بین بردن سلول‌های تومور هستند. از آنجایی که ویروس‌ها کوچک‌تر از سلول‌های سالم هستند، نانو ذرات دارای پوشش ملیتین و «مجهز» به سپر قادر خواهد بود تا حفره‌هایی در پوشش این ویروس‌ها ایجاد کنند. این تحقیق نشان می‌دهد که «حملات ملیتین، بدون تردید باعث دو لایه شدن غشا شد که آن را به دارویی بالقوه برای درمان‌های فراتر از عفونت‌های HIV تبدیل می‌کند. از میان ویروس‌های مختلف، ویروس‌های هپاتیت B و C نیز بر همین نوع پوشش محافظتی تکیه دارند و می‌توان با استفاده از نانو ذرات بارگذاری شده با ملیتین، این ویروس‌ها را نیز مورد هدف قرار داده و از بین برد.»
برونو سارمنتو (Bruno Sarmento) محقق زیست‌فناوری از دانشگاه پورتوی پرتغال می‌گوید اگر بخواهیم از این دارو استفاده عملی کنیم، هنوز هم باید کارهای بسیاری انجام دهیم: «باید توجه بسیاری به تولید نانوذرات به روشی قدرتمند و همگن کرد تا یکنواختی دارو حفظ شود.» همچنین وی می‌گوید چنین ژلی نیاز به ویژگی‌های چسبنده دارد تا مطمئن شویم که نانوذرات در محل درست باقی می‌مانند و از ورود ویروس به جریان خون جلوگیری می‌کنند.

آیا بیمار باید بوسیله زنبور نیش زده شود؟

قطعاً خیر! دانشمندان اعلام کردند که در حال ساخت نوعی ژل حاوی ملیتین هستند که به عنوان اقدامی پیشگیرانه جهت متوقف نمودن عفونت اولیه مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

این نانو ذرات چگونه وارد بدن ما می‌شوند؟

دانشمندان برای این کار دو روش را مدنظر قرار داده‌اند:

• یک ژل واژینال جهت جلوگیری از انتشار ویروس HIV
• تزریق نانو ذرات به درون جریان خون بیمار، بطوری که (حداقل از لحاظ تئوری) این نانو ذرات قادر باشند ویروس HIV درون خون را از بین ببرند.

هود همچنین گفته است که «ما به خاطر زوج‌هایی که فقط یکی از آن‌ها مبتلا به HIV است و قصد بچه‌دار شدن دارند نیز به دنبال این روش درمانی هستیم. این ذرات در واقع بخودی خود برای اسپرم‌ها امن هستند، به همین دلیل برای سلول‌های واژینال نیز ضرری ندارند».
درست است که این تحقیق درون سلول‌ها در محیط آزمایشگاه انجام شد، اما دانشمندان می‌گویند که تولید این نانو ذرات بسیار آسان است و جهت تأمین میزان مورد نیاز برای انجام مطالعات انسانی در آینده، به اندازه کافی از این نانو ذرات تولید نمود.
پس در صورتی که می‌توان تحقیقات بیشتری انجام داد و اگر این مقاله برای اولین بار در 8 مارس 2013 منتشر شده باشد، چرا هنوز هم گفته می‌شود که ویروس HIV را نمی‌توان از بین برد؟

سایر کشف‌های مرتبط برای درمان HIV با استفاده از فرآورده‌های طبیعی:

• میوه اقطی، چای سبز و عصاره دارچین سرشار از برخی ترکیبات فلاوونوئیدها می‌توانند ورود و آلوده‌سازی HIV-1 را مهار کنند.
• عصاره برگ گیاه چریش می‌تواند سطح سلول‌های CD4 را در بیماران مبتلا به HIV/AIDS افزایش دهد.
• رنگ دانه زردچوبه درمانی موثر برای اسها مرتبط با HIV است.
• شیرین بیان حاوی گلیسیرهیزین چندجزئی است که از تکثیر ویروس HIV درون سلول‌های تک هسته‌ای محیطی خون در بیماران با HIV مثبت بطور چشمگیری جلوگیری می‌کند.
• سماق (راس چینی) دارای ترکیباتی با خاصیت ضد HIV است.
• چای سیاه و سبز حاوی ترکیباتی است که از ورود HIV-1 جلوگیری می‌کنند.
• انار در مقابل HIV-1 خاصیت ضدویروسی از خود نشان می‌دهد.
• سیاه دانه (Nigella Sativa)